درباره كتاب 'مادرد':
شاعر این مجموعه یکی از شاعران مهم دهه هفتاد بود که با انتشار چند کتاب در آن دوره زمانی توانست نامش را به عنوان چهره‌ای تاثیرگذار در شعر آن سال‌ها به تثبیت برساند. عبدالرضایی یازده سال پیش به خارج از کشور مهاجرت کرد و از متن اصلی شعر معاصر ایران به حاشیه کشانده شد. در دهه هشتاد هیچ کتابی از او منتشر نشد و فعالیت‌های ادبی‌اش تنها به فضای مجازی محدود بود. امسال اما با انتشار مجموعه شعر "مادرد" به بدنه شعر ایران بازگشته است. این کتاب در مدت زمان کوتاهی به چاپ دوم رسید و واکنش‌های زیادی را برانگیخت. "مادرد" در نظرسنجی مجله تجربه به عنوان بهترین کتاب شعر، منتشر شده در سال 1392، انتخاب شده.
شاعر در قطعه شعر "گهواره" چنین سروده است:
"شادی کساد شده لبخند هم
ماتم زیاد شده آدم کم
لبی که می‌بوسی غمناک است
چشمی که باز شود نمناک
غم روی همه را کم کرده
جای پای خودش را همه جا محکم کرده
حتی در نامه‌ای که گاهی باز می‌کنیم
هوا پس است
بس است دیگر اینهمه زخمی که برداشتیم
ما که مادر نداشتیم
زلزله بود
که گهواره‌مان را تکان می‌داد"