در پیشسخن کتاب آمده:
"از مسافران ژاپنی که بیش از یک سده پیش به ایران آمده و سفرنامهای هم از خود به یادگار نهادهاند، ماساجی اینووه است که در پاییز سال 1902 میلادی از راه ترکستان و قفقاز به ایران آمده، و یادداشتهای خود را از آنچه که دیده و یافته بوده پس از یکسال در کتابی منتشر کرد.
... اینووه یکی از پیشگامان ژاپنی سفر به آسیای میانه شناخته شده است. او 25 سال داشت و دانشجوی ژاپنی برنامه مبادله محصل میان شرق و غرب در وین پایتخت امپراتوری آنروز اتریش-مجارستان بود …
یادداشتهای سفر ماساجی اینووه به قفقاز و ترکستان و ایران به صورت نامههایی که در فرصتهای دست داده میان سفرش نوشته و به توکیو فرستاده مرتب شده …
با مرور یادداشتهای سفر ماساجی اینووه و نیز تقریظها یا ستایشنامههایی که شماری از دولتمردان و امیران لشکری ژاپن بر سفرنامه او نوشتهاند، پیداست که این مسافر جوانِ دانشجو سیاحِ سادهای نبوده که فقط از سر کنجکاوی و برای دیدن کوه و کویرهای دور و دشوارگذر تن به مخاطره داده و سرزمینهای زیر سیطره روس و ممالک مجاور آن را در نخستین سالهای سده بیستم و در احوالی که درگیری نظامی ژاپن با روس محتوم مینمود، در سفری پرشتاب و نفسگیر زیر پا نهاده است …"