درباره كتاب 'کاش رنجی کم کنیم: در ستایش بودن و فرقی داشتن':
نویسنده کتاب عضو هیات علمی دانشکده حقوق و علوم‌سیاسی دانشگاه تهران است و قبلا کتابهای دیگری از جمله "هاروارد مک‌دونالد" (سفرنامه به آمریکا) از او منتشر شده است. کتاب حاضر مجموعه‌ای از یادداشت‌های کوتاه اوست درباره "احساسات" مختلفی که در اوقاتِ مختلفِ سال‌های میانی دهه 1390 شمسی داشته است. یادداشت‌ها اغلب کوتاه و مناسب برای عصر و زمانه‌ی شبکه‌های اجتماعی هستند.
اولین یادداشت کتاب با این جملات آغاز می‌شود:
"حیات انسانی دو لحظه اوج دارد. لحظه رنج و لحظه گشودگی.
لحظه رنج همراه با عمیق‌ترین حالت از درد انسان اتفاق می‌افتد و در یک آن به اوج خودش می‌رسد. از آن‌سو لحظه گشودگی توام با عمیق‌ترین حالت رهایی و سبکی روح آدمی به اوجِ خود می‌رسد. یک نکته هست که آدم‌ها دیر متوجهش می‌شوند، آن هم خیلی دیر و آن این است که تا به لحظه‌ی اوجِ رنج نزدیک نشوی، به اوج گشودگی و سبکی هم نخواهی رسید. پس رنج را باید با سرخوشی به آغوش کشید، حتی اگر همراه با اوجِ درد باشد، زیرا مژده‌ی رهایی و سبکی است ..."