مطالب کتاب با این جملات آغاز می‌شود:
"آریایی‌ها خیلی خیلی قدیمی‌اند؛ نه به اندازه پوشیدن برگ خرما و خوابیدن روی درخت، اما اولین قوم شناخته شده‌ای هستند که در ایران و جهان در مکتوبات تاریخی از آن‌ها یاد شده. نیروی انتظامی آریایی‌ها، ریش سفیدهایشان بودند، یک فرصت مادرزادی برای "زال"ها!
وقتی جماعتی نه ماشین داشت‌اند که تصادف کنند، نه پول داشته‌اند که اختلاس کنند و نه حکومت داشته‌اند که دعوای سیاسی کنند. احتمالا فقط خواسته‌اند یک پستی به ریش سفیدها داده باشند که در دوره بازنشستگی روی اعصاب همسر پاتیناژ نروند ..."