درباره كتاب 'ارمغان مور':
ارمغان مور جستاری است درباره چند مفهوم بنیادی شاهنامه ...
این کتاب بیش از تاریخ، اثری شاعرانه است و کار شعر گردآوری دانش گذشتگان نیست، برگذشتن از بینش و دانش، اعتلای "خودآگاه و ناخودآگاه" اهل زمانه و آفرینش دید و دریافتی دیگرتر است ...
شاهنامه تاریخ پیروزی در شکست، یا به زبان دیگر تاریخ پیروزیِ شکست است. زیرا در برابر مرگ "گزینشی" در کار است و نیروی اراده بر غریزه بقا فرمان می‌راند ... شاهنامه تاریخی آرمانی است، آن‌گونه که می‌پنداشتیم و آرزو داشتیم. و فردوسی با گزینشی که می‌کند این آرزو، این آرمان را به سرمنزل عافیت می‌رساند ...
در داستان‌های شاهنامه، با خواندن "تاریخ"، هر بار حقیقت متعالی و زیبایی را - که ویژگی هر اثر والای هنری است - در روح خود می‌آزماییم و این‌گونه بازیابی خاطره جمعی، توام است با موهبت شادی فرخنده‌ای که دیدار زیبایی به ما ارزانی می‌دارد. و لذت این شادی، اگرچه از گذشته می‌آید، دیگر از آنِ ماست که هستیم و آنها که پس از ما خواهند بود. (برگرفته از توضیحات پشت جلد کتاب)