درباره كتاب 'نادره‌کاران':
کتاب حاضر شرح زندگی و بیان عملکرد فرهنگی مردان و زنانی است که در قرن اخیر، هر یک به گونه‌ای به گسترش فرهنگ و تمدن ایرانی پرداخته و با نشر آثار خود گوشه‌های تاریک این تمدن کهنسال را روشن نموده‌اند. از این بابت هریک از آنان سرگذشتی دلپذیر دارند که می‌تواند برای جوانان امروز و آیندگان نمونه و سرمشق باشد.
دانشمندانی که با عشق و علاقه به سرزمین خود، بدون کمترین چمداشتی در شناساندن فرهنگ گذشته این دیار و تقویت حس ایران‌دوستی در نسل‌های کنونی و آینده کوشا و کارآمد بوده‌اند.
آنچه که نوشته‌های افشار را از دیگران متمایز می‌کند به سبب یک ویژگی مهم است که در دیگران نیست، و آن این است که نویسنده با اکثر آنان دوست، رفیق، همکار، همقلم، همراه، همسفر، همکلاس و ... و به نحوی آشنا بوده است و با برخی دیگر نیز به سبب استاد و شاگردی پیوندی دیرینه داشته و با گروهی نیز رفیق و همدم و همسفر کوه و بیابان و جنگل بوده و خلاصه به سبب نزدیک به شصت سال کار مطبوعاتی اعم از سردبیری و صاحب امتیازی، اکثر اشخاص را از راه کار فرهنگی شناخته و گاهی نیز به جهت نامه‌ای و مقاله‌ای از آنان با آنها آشنایی به هم زده ...
نویسنده درباره "سعید نفیسی" چنین آورده است:
"آشنایی با او زود میسر است، و به سادگی دل در مهر او می‌توان بست. شیرین سخن است و هم‌صحبت خود را از گفتارهای ملیح خویش لذت می‌بخشد.
او زمان را در میان کتابها از دست می‌دهد و با آنها بام را به شام می‌رساند. از دیدار یاران خود سخت خوشنود می‌شود. محضرش هیچ‌گاه سرد و ناراحت نیست. از هر دری می‌گوید و بسیار می‌خندد. از طعنه بر کار جهان زدن باکی ندارد.
شناسایی او زود میسر نیست و به سادگی به کمال خلق و علم او پی نمی‌توان برد. بیننده به یک‌بار او را نمی‌شناسد. هرکس مدتها با او ننشسته و سالها با قلم او هم‌آواز نبوده باشد نمی‌داند که در اندرون جسم نحیف او چه نهفته است ..."