صفورا زواران حسيني: اولین کتاب از این مجموعه رو خوندم. کمی حوصله می‌خواست خوندنش و یک نفس نمی‌شد تمومش کنی. ولی در کل دوستش داشتم. بقیه جلدهای این مجموعه رو خواهم خوند. یک نکته برام جالب بود. یکی این‌که چه قدر مسافرهای دوره قاجار شیفته در و دیوار و شهر و ساختمان‌ها و تئاترها شدن. از لابه‌لای نوشته‌هاشون چیزی که داخل ایران اون زمان نبوده و دارن ناخودآگاه مقایسه می‌کنن رو میشه به وضوح فهمید. این شیفتگی در سطح مونده و تو نوشته‌ها چندان اثری از لایه‌های اجتماعی نیست. اصلا که گویا این مسافرها خیلی درگیر واقعیت‌های اجتماعی نشدن و نخواستن بشن. توریست بودن در واقع، نه مسافر. خوندن هم‌زمان آس و پاس در پاریس و لندن، که لایه زیرین این زرق و برق و هتل‌ها رو در سال‌های بعد میگه دومین نکته جالب بود.