بنفشه بامداد: داستان کاملا تخیلی و هیجانانگیز است به طوری که رها کردن کتاب برای من بسیار سخت بود. اما هیجان و جذابیت آن به پای داستانهای دن براون نمیرسد و فقط سرگرمکننده است.
الهه طاهري: نویسنده در خلق دنیایی که داستان در اون اتفاق میفته کاملا موفق عمل کرده. تقریبا میشه گفت هیچ شباهتی به دنیاهای فانتزی دیگه نداره و فکر میکنم تنها دلیلی که بهش لقب رولینگ دوم دادند، (اگر یک ترفند بازاریابی نباشد؟!) خلق همین دنیای هیجانانگیز است. متاسفانه اثری از خلاقیت در شخصیتپردازی داستان به چشم نمیخورد. شخصیت اصلی تقریبا مثل همه دخترهای این سبک کتابها بود. شاید کمی لجبازتر ولی در کل شخصیتی عادی بود. بقیه شخصیتها هم چنگی به دل نمیزدند. روند پیش رفتن داستان تقریبا هیجانانگیز، پرکشش اما قابل پیشبینی بود. من بعد از 100 صفحه نمای کلی پیش رفتن داستان و روابط شخصیتها رو به طور کامل در ذهن داشتم و تقریبا همه چیز طبق پیشبینی من اتفاق افتاد. کتاب تا 50 صفحه اول شدیدا گیجکنندهاس. اصطلاحات استفاده شده متن رو سنگین کرده که مناسب این سبک نیست. معنی اصطلاحات یا اسپل انگلیسی هم به جای پاورقی در انتهای کتاب نوشته شده که به نظرم جالب نیست. در کل به نظرم کتاب خوبی در سبک خودش بود و با وجود اشکلاتی که داشت، از خوندنش لذت بردم.