كيوان سيار كاوردي: یکی از بهترین کتابهایی که خوانده‌ام، سمرقند است. در کل من نوشته‌های امین معلوف و سبک او را بسیار دوست دارم و تقریبا تمام آثار منتشر شده‌ی او را خوانده‌ام. هم سمرقند و هم باغ‌های روشنایی را خیلی دوست داشتم.
فربد عالمي: در خواب بدم مرا خردمندي گفت،كز خواب كسي را گُل شادي نشكفت، كاري چه كني كه با اجل باشد جفت،برخيز كه زير خاك مي‌بايد خفت. ترسيم زيباي امين معلوف از حال و هواي خلق دستنوشته سمرقند خيام (رباعيات) و سرگذشت آن در دو بخش تاريخ و غرق شدنش در تايتانيك، اين رمان رو بسيار خواندني كرده است.
محمود اسلاميان: روایت شیرین تاریخ در قالب یک داستان پرکشش و جذاب؛ تا آخر به دنبال این می‌گردیم که چگونه یک کتاب دست به دست می شود و تاثیرش را در زندگی هرکدام از صاحبان جدیدش می‌گذارد ... هم کار نویسنده عالی بوده و هم کار مترجم. کار مترجم را خصوصا در جاهایی می‌پسندم که به کار بردن کلمات قدیمی بهتر بوده و او نیز چنین کرده و همین‌طور جاهایی که عین متن تاریخی را همان‌گونه که ثبت شده‌اند به کار برده و حالت مستند‌بخشی دلچسبی به کتاب داده است.
بنفشه بامداد: همیشه از مطالعه داستان‌های تاریخی لذت می‌برم. از کتاب اطلاعات خوبی می‌شود به دست آورد. جذابیت کتاب در بخش دوم در این است که انقلاب مشروطه از دیدگاه یک فرد غیرایرانی توصیف شده است. اما چه اندازه از وقایع داستان‌پردازی نویسنده و چه اندازه حقایق تاریخی است جای سوال دارد.
محمدصادق بيات: اسم این نوشتار کتاب نیست ...! اسم این نوشتار معجزه است ... معجزه ... معجزه‌ای از جنس کاغذ و قلم ... من با خوندن این کتاب عاشق خیام شدم و وقتی پس از تموم کردن کتاب بار سفر بستیم و به مزار خیام رفتیم، انگار که سال‌هاست اون رو می‌شناسم و یکی از اعضای خونواده من اون جا دفن شده ... حسی که "امین معلوف" از این خیالپردازی‌هایش در ذهن و زندگی من بوجود آورد حسی است که نمیشه به زبان آورد و نوشت‌اش … از "جیره کتاب " ممنونم که راهی بود برای رسیدن به این حس … ممنونقم
علي شفيعي: من از خواندن این کتاب لذت بردم. پیوند دو بازه تاریخی از تاریخ سرزمینمان به واسطه یک دست نوشته بسیار هیجان‌انگیز بود. البته حضور نابغه‌ای چون خیام که از مفاخر این سرزمین است نیز باعث شد اشتیاق بیشتری به مطالعه آن در من زنده شود. بعد از خواندن این کتاب خیلی به تاریخ رمزآلود قلعه الموت و حسن صباح علاقه‌مند شدم و کتاب خداوند الموت رو دست گرفتم و بعد از آن هم خیلی دوست دارم از تاریخ مشروطه بیشتر بدانم. احساس می‌کنم مقطع بسیار مهمی از تاریخ ماست که بدلایلی مغفول مانده است.
مژگان حسيني: بسیار کتاب جالبی است و خواندن آن ارتباط ذهنی خوبی با فرهنگ، تاریخ و اسطوره‌های ایرانی برقرار می‌کند. خواندن آن را توصیه می‌کنم.
امير مارالاني: این کتاب شهریور 94 برای من ارسال شده ولی من تازه امروز (20 بهمن) تونستم شروع به خوندنش کنم. دلیل اصلی هم این بوده که دوبار توی این مدت کتاب رو برای خوندن به دوستانم قرض دادم! از اشتیاقشون برای گرفتن کتابی که هنوز خودم هم نخونده بودم، و از بازخوردشون به نظر کتاب بسیار خوبی میاد.
صفورا زواران حسيني: این جور رمان‌های تاریخی انگار شبیه یک شمشیر دو لبه هستند. از یک طرف تاریخ دانستن و خواندن تاریخ را جذاب می‌کنند و از طرف دیگر هم می‌توانند تبدیل به یک چیز سبک صرفا امروزی‌پسند شوند. شبیه این فیلم‌های تاریخی که ساخته می‌شود و رابطه‌های آدم‌ها و لباس‌ها و طرز حرف زدن‌ها بیشتر شبیه امروزی‌هاست تا مخاطب جذب کنند. تابحال چند رمان که شخصیت‌هایشان از دل تاریخ آمده‌اند خوانده‌ام و هیچ کدام هم به دلم ننشسته‌اند. سمرقند هم به هکذا!