رنگ جادو (مجموعه دنیای تخت - کتاب اول)

داستان با این جملات آغاز می‌شود:

"آتیش توی شهر دوتکه‌ی آنخ-مورپورک زبانه می‌کشید. شعله‌ها موقع لیسیدن ناحیه‌ی جادوگرها به رنگ آبی و سبز درمی‌اومدن و حتی رگه‌هایی از رنگ هشتم (اکتارین) میونشون ظاهر می‌شد. وقتی شعله‌های پیش‌قراول راه‌شون رو به مخازن و روغن‌فروشی‌های بازار پیدا کردن، آتیش با فواره‌هایی از جنس شعله و انفجار، بیشتر از قبل شعله‌ور شد. وقتی شعله‌ها به راسته‌ی عطرفروش‌های بازار رسیدن، با رایحه‌ی شیرینی شروع به سوختن کردن و وقتی دسته‌های گیاه‌های دارویی کمیاب توی عطاری‌ها رو لمس کردن، دود حاصل از سوختن اون‌ها باعث شد عقل از سر مردم بپره و شروع کنن با خدایان خودشون حرف زدن.

حالا دیگه تمام بخش مرکزی مورپورک طعمه‌ی حرق شده بود و شهروندان ثروتمندتر و ارزشمندتر آنخ در طرف دیگه‌ی شهر داشتن با شجاعت تمام به این وضعیت واکنش نشون می‌دادن؛ یعنی چطوری؟ این‌طوری که پل‌های ارتباطی دو بخش شهر رو با شور و حرارتی زیاد خراب می‌کردن؛ اما کشتی‌های توی بندرهای مورپورک که انبارهاشون پر بود از غلات، پنبه و الوار و بدنه‌شون پوشیده بود از قیر، داشتن شادمانه برای خودشون می‌سوختن و لنگرگاه‌هاشون خاکستر می‌شدن ..."