درباره كتاب 'جنگ چهره‌ی زنانه ندارد':
نویسنده کتاب اولین نویسنده‌ی تاریخ است که به خاطر نوشته‌هایش در ژانر مستندنگاری جایزه‌ی ادبی نوبل را از آن خود کرد. این کتاب روایت پرفرازونشیب این مستندنگار بلاروسی است از روزگار و خاطراتِ زنانی که در ارتش اتحاد جماهیر شوروی در جنگ جهانی دوم جنگیدند و حالا بعد از سال‌ها از کابوس‌ها، تنهایی و هول‌های‌شان می‌گویند. او چند صد نفر از این زنان را می‌یابد و با تمام‌شان حرف می‌زند. از هر قشری هستند؛ پرستار، تک‌تیرانداز، خلبان، رخت‌شور، پارتیزان، بی‌سیم‌چی و ... و خاطرات تکان‌دهنده‌اند ... زنانی که پوتین پوشیدند و در ترکیب خاک و خون و ترس زنده ماندند ... الکسیویچ با تدیون این آدم‌ها کنار هم کلیتی می‌سازد متناقض و شورانگیز، پرهیاهو و صامت ... کتاب گاه شامل چنان لحظاتی می‌شود که فراتز ار خوانده‌ها و شنیده‌های مرسوم است درباره‌ی جنگ. بی‌پرده و عریان است و ناگهان مادری را به ما نشان می‌دهد که برای عبور از خط بازرسی آلمانی‌ها بچه‌اش را نمک‌اندود می‌کند تا تب کند و سربازان بهراسند از تیفوس و او بتواند در قنداق بچه‌ی گریان با پوست ملتهب سرخ‌شده دارو ببرد برای پارتیزان‌ها ... و این کتاب چنین آدم‌هایی است ... (برگرفته از توضیحات پشت جلد کتاب)