امير شبيري: نويسنده در ابتدای کتاب موفق به ايجاد فضايی يگانه و نوين می شود. در طول داستان استفاده زيادی از تکنيکهای نگارشی انتظاری را در خواننده بوجود می آورد که نويسنده در پايان موفق به ارضا آن نمی شود. در نهايت طمع گس يک بعد از ظهر غمگين جمعه به جای می ماند. شايد برای اينکه محتوی در مقايسه با تکنيک ضعيف بوده است . يا اينکه راوی از لحاظ فلسفی فقط نيمی از راه را رفته. در جهان آزاد و بی لنگر طرح شده, هر چه از دست دادنی بوده از دست داده ولی از بدست يافتی ها بهره ای نبرده.