در سال 1932 نووا و الی در یک تابستان رویایی عاشق هم می‌شوند. اما خانواده الی برای دختر نوجوان خود آرزوهای بزرگتری در سر دارند. بنابراین پدر و مادر پولدار الی او را از نووا دور می‌کنند به این امید که خیلی زود این عشق را فراموش کند.
سال‌ها می‌گذرد، نووا و الی هریک در طول جنگ جهانی دوم نقشی برعهده می‌گیرند. نووا به جنگ می‌رود و الی در بیمارستان به پرستاری از مجروحان می‌پردازد. بعد از جنگ، نووا به شهر خود بازمی‌گردد تا با ساختن خانه‌ی رویایی‌اش زندگی خود را بسازد و الی هم تصمیم می‌گیرد با افسر جوانی که در طول جنگ از او پرستاری کرده ازدواج کند. اما دست سرنوشت دوباره الی و نووا را در مقابل هم قرار می‌دهد و آنها مجبور می‌شوند، این‌بار بدون دخالت دیگران، تصمیم بگیرند که می‌خواهند با ادامه زندگی خودشان چه بکنند!

از روی این داستان فیلمی نیز به همین نام ساخته شده است.

داستان با این جملات آغاز می‌شود:
"من کی هستم، و این داستان چگونه به پایان خواهد رسید؟ خورشید طلوع کرده است و کنار پنجره‌ای نشسته‌ام که مه‌آلود است از نفس زندگی سپری شده. امروز صبح قیافه‌ای درهم ریخته پیدا کرده‌ام: دو پیراهن، شلوار ضخیم، شال گردنی که دوبار دور گردنم پیچیده شده و ژاکت کلفتی که دخترم سی تولد پیش بافته و به من هدیه داده است. ترموستات اتاقم روی آخرین درجه است و بخاری کوچکتری درست پشت سرم قرار دارد. بخاری کلیک کلیک صدا و ناله می‌کند و همچون اژدهایی اسطوره‌ای گرما بیرون می‌دهد، ولی هنوز بدنم از سرمایی که هرگز ترکم نمی‌کند. می‌لرزد. سرمایی که در طی هشتاد سال به وجود آمده است. گاهی اوقات فکر می‌کنم، هشتاد سال، و به رغم این که خودم سنم را پذیرفته‌ام، هنوز شگفت‌زده می‌شوم که از زمان ریاست جمهوری جورج بوش هیچوقت گرم نشده‌ام ..."