خواننده‌ی عزیز
متاسفم که باید بگویم کتابی که در دست دارید، بیش از حد ناخوشایند است. این کتاب سرگذشت غم‌انگیز سه بچه‌ی بسیار بدشانس است، که گرچه بچه‌هایی زیبا و باهوش هستند، اما زندگی‌شان پر از رنج و بدبختی است. از همان اولین صفحه‌ی کتاب که بچه‌ها کنار دریا هستند و خبری بد به آنها می‌رسد، بلا و مصیبت در هر گوشه‌ای در کمین آن‌هاست. شاید بشود گفت که آن‌ها آهنربای بدشانسی‌ها هستند.
در همین کتاب کوتاه، این سه بچه با یک تبهکار حریص و نفرت‌انگیز، لباس‌های خارش‌آور، آتش‌سوزی مصیبت‌بار، نمایشی برای دزدیدن ثروت‌شان، و فرنی سرد برای صبحانه روبه‌رو می‌شوند ... (برگرفته از توضیحات پشت جلد کتاب)

داستان با این جملات آغاز می‌شود:
"اگر دوست دارید داستان‌هایی را بخوانید که پایان خوشی دارند، بهتر است کتاب دیگری دست بگیرید. این کتاب، پایان خوشی که ندارد، هیچ، آغاز خوشی هم ندارد. وانگهی آن وسط‌ها هم ماجراهای چندان خوشی اتفاق نمی‌افتد. دلیلش هم این است که اصلا در زندگی سه بودلر نوجوان چیزهای شاد زیادی پیش نمی‌آید. ویولت، کلاوس و سانی بودلر، بچه‌های تیزهوش، جذاب و مبتکری بودند و صورت دلچسبی هم داشتند، اما تا بخواهید بدبیار بودند و بیشتر چیزهایی هم که به سرشان می‌آمد همه‌اش از بدبیاری و درماندگی بود. ببخشید که اینها را برایتان گفتم، چه می‌شود کرد، داستان بودلرها از این قرار است ..."